Vaniljekranse, Δανέζικα στεφανάκια βανίλιας

Ένα παλιό βιβλίο μαγειρικής από το 1837 έχει τη συνταγή για τα πιο φανταστικά στεφανάκια βανίλιας των Χριστουγέννων. Δεν είναι πολύ συχνά που γνωρίζουμε ποιος κρύβεται πίσω από μια τόσο παλιά συνταγή μπισκότων!
Όμως με τη συνταγή για τα στεφανάκια βανίλιας, δημιουργός φαίνεται να είναι η διάσημη Madam Mangor, η οποία έχει τα εύσημα για τη δημοτικότητα της πλέον κλασικής δανέζικης Χριστουγεννιάτικης συνταγής μπισκότων. Δεν είναι γνωστό αν εφηύρε το μπισκότο η ίδια, όμως η συνταγή υπήρχε στο βιβλίο μαγειρικής της.
Βέβαια και θα σας πω την ιστορία γιατί κάθε συνταγή έχει μία ιστορία όταν είναι κλασική και ακόμα και όταν δεν είναι, από κάπου έρχεται η έμπνευση για αυτήν! Τρώτε και ένα κομμάτι ιστορίας και εθίμων.

Η Anne Marie Mangor, επίσης γνωστή ως Madam Mangor, (1781–1865) ήταν μια Δανή συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής, first mover θα έλεγα γιατί τότε τα βιβλία μαγειρικής ήταν κυρίως επαγγελματικά και όχι για νοικοκυρές. Το 1837, δημοσίευσε ανώνυμα το Kogebog for smaa Husholdninger, το πρώτο από τα πολλά βιβλία που εξέδωσε.

Ο σύζυγός της πέθανε το 1812, και έμεινε μόνη να μεγαλώσει τρία μικρά κορίτσια.
Κέρδιζε τα προς το ζην από την ύφανση χαλιών αλλά ασχολήθηκε επίσης με τη μαγειρική για τους εύπορους φίλους και συγγενείς της, όταν έκαναν μεγάλα πάρτι το καλοκαίρι.

Μάζεψε λοιπόν όλες τις δικές τις συνταγές και άλλες που χρησιμοποιούσε, κατέγραψε ποσότητες και χρόνους ψησίματος. Μέχρι το 1837, είχε αρκετό υλικό για να δημοσιεύσει ένα βιβλίο μαγειρικής.

Έδωσε λοιπόν το χειρόγραφό της στον εκδότη CA Reitzel, και αφού το απέρριψε εκείνος, βρηκε η ίδια τρόπο και δημοσίευσε 500 αντίτυπα, ζητώντας τη βοήθεια του αδερφού του γαμπρού της που ήταν τυπογράφος.

Με τίτλο Kogebog for smaa Husholdninger (Βιβλίο μαγειρικής για μικρά νοικοκυριά), η αρχική έκδοση δεν περιείχε καμία αναφορά στον συγγραφέα.
Χάρη όμως στη δημοτικότητα του βιβλίου, ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις, που εκδόθηκαν με το όνομά της και έγινε famous influencer στη μαγειρική σκηνή της εποχής της.
Όταν η Μαντάμ Μάνγκορ δημοσίευσε το βιβλίο της, ήταν μια μικρή επανάσταση στα βιβλία μαγειρικής. Ήταν το πρώτο βιβλίο μαγειρικής που γράφτηκε για ανθρώπους που δεν ήταν απαραίτητα συνιθισμένοι στο να μαγειρεύουν.

Στη συνέχεια δημοσίευσε το Syltebog for smaa Husholdninger (Βιβλίο μαρμελάδες και τουρσιά για μικρά νοικοκυριά, 1840) και το Fortsættelse af Kogebog for smaa Husholdninger (Συνέχεια του βιβλίου μαγειρικής για μικρά νοικοκυριά, 1842).

Όλα αυτά αναδημοσιεύονταν συχνά με διορθώσεις και προσθήκες από την ίδια!
Οι συνταγές της, χρησιμοποιούνται ακόμα, και όλες φέρουν ένα άρωμα νοσταλγίας όταν ψήνεις στεφανάκια ή κάποιο κέικ.

Η μαντεμένια εστία έδειξε το δρόμο για τα σπιτικά μπισκότα γιατί μέχρι τα μέσα του 1800, ήταν παράνομο να έχει κάποιος δικό του φούρνο στις πόλεις της Δανίας, επειδή η φωτιά θα μπορούσε να εξαπλωθεί, αφού ο κίνδυνος πυρκαγιάς ήταν πολύ μεγάλος.
Αλλά στα μέσα του 19ου αιώνα, όλο και περισσότερες ευκατάστατες οικογένειες πήραν τη μαντεμένια σόμπα, που είχε εντοιχισμένο φούρνο, και hello ψήσιμο στο σπίτι και νέες Χριστουγεννιάτικες λιχουδιές! Ουσιαστικά όλα τα μπισκότα και τα άλλα πιάτα που θεωρούμε γνήσιο κλασικό δανέζικο φαγητό προέρχονται από εκείνη την εποχή.

Τα στεφανάκια βανίλιας τα κλασικά, είναι πλούσια στο βούτυρο αγελάδος, την ακριβή βανίλια, ζάχαρη, αμύγδαλα και πικραμύγδαλα!

Η βανίλια ήταν πάντα ένα ακριβό μπαχαρικό και όταν τη χρησιμοποιείς καταβάλλεις κάθε προσπάθεια για να αναδείξεις τη γεύση όσο το δυνατόν καλύτερα. Επομένως, οι συνταγές με βανίλια παλιότερα σπάνια καρυκεύονταν με άλλα μπαχαρικά τότε, και συχνά με άφθονο λίπος γάλακτος (βούτυρο, κρέμα γάλακτος, πλήρες γάλα) που κάνει τη γεύση να ξεδιπλώνεται. Πλέον υπάρχει και η συνθετική βανίλια και τα εκχυλίσματα και δεν είναι τόσο γκουρμέ υλικό, αν και εξίσου υπέροχο υλικό!

Αυτά τα στεφανάκια βανίλιας είναι κάπως μεγαλύτερα και πιο ρουστίκ από αυτά που γνωρίζουμε σήμερα στη Δανία. Και οκ, δεν βλέπω να τα κάνουν πιο όμορφα οι άλλοι…Άδικα ανησύχησα!

Τα δικά μου κέτο στεφανάκια είναι και αυτά πολύ βουτυράτα και αμυγδαλένια, χωρίς πικραμύγδαλο και πιο τριφτά. Διάλεξα τη γεύση του βουτύρου αντί για την τραγανότητα.
Αν σας φαίνονται μαλακά μετά το ψήσιμο απλά βάλτε τα λίγο ακόμα στο φούρνο.

God Jul!