Keto Crêpes-χωρίς γαλακτοκομικά και ξηρούς καρπούς

 

 

Crêpes, Κρέπες.
Σχεδόν κάθε κουζίνα έχει κάποιο είδος τηγανίτας φτιαγμένη από κουρκούτι σε μια καυτή, επίπεδη επιφάνεια, την λεγόμενη πλάκα, ή κάποιο τηγάνι ή εστία ειδικά φτιαγμένη για κρέπες.
Οι κυριλάτες γαλλικές Crêpes έχουν κοντινά και μακρινά ξαδέρφια:

 

 

 

 

 

 

 

 ….και σίγουρα χίλιες άλλες συνταγές!

Όπως βλέπετε σχεδόν παντού, υπάρχει ένα είδος κρέπας!

 

 

Fun Fact: Η ετυμολογία για τις περισσότερες τηγανίτες δυτικού τύπου, τόσο χοντρές όσο και λεπτές, είναι τι άλλο εκτός από το ελληνικό τήγανος, που σημαίνει προφανώς τηγάνι, περνάει το αποτύπωμά του μέσω διαφόρων γλωσσών με πιάτα αυτής της φύσης που, κυριολεκτικά, μεταφράζονται σε pan cakes.

Όταν μιλάμε για κρέπες, το όνομά τους προέρχεται από την παλαιά γαλλική crespe που προέρχεται από το λατινικό crispa ή crispus που σημαίνει τραγανό.
Αυτό πιθανώς αναφέρεται στις συχνά ελαφρώς τραγανές άκρες τους.
Πρώτη φορά γράφω την ιστορία φαγητού σε συνταγή ενώ ήξερα από πριν την καταγωγή του φαγητού τόσο καλά.
Νιώθω μία συγκίνηση…
Σε αυτήν εδώ την περίπτωση, επειδή σε ένα πρότζεκτ στη σχολή έπρεπε να γράψω για την Bretagne, ξέρω πως οι κρέπες κατάγονται από εκεί! Χα!

Η ιστορία της κρέπας καλύπτεται από θρύλους. Ah, le suspens!
Στη γαλλική λαογραφία, υπάρχει μια ιστορία, ότι η προέλευση της κρέπας γεννήθηκε από ένα ευτυχές ατύχημα, όταν μια νοικοκυρά του 13ου αιώνα στη Βρετάνη έριξε κατά λάθος λίγο χυλό φαγόπυρου από ένα σκεύος στο τζάκι σε μια επίπεδη πέτρα μαγειρέματος, αλλά άλλες πηγές αναφέρουν κρέπες πολύ νωρίτερα στο timeline της ιστορίας.

Στη Bretagne, το υγρό κλίμα βοηθάει στην καλλιέργεια του φαγόπυρου (buckwheat) και έτσι παραδοσιακά, αυτό που τώρα λέμε crêpes είναι από φαγόπυρο.
Πλέον είναι γνωστές στα γαλλικά ως crêpes de blé noir, crêpes de sarrasin ή galettes de sarrasin όπου galette σημαίνει επίπεδο κέικ και blé noir και sarrasin σημαίνουν φαγόπυρο.
Βέβαια υπαρχει κι άλλη ιστορία που λέει ότι υπάρχουν από πολύ πιο πριν!

Υπάρχει π.χ. η Le Jour des Crêpes (η ημέρα της κρέπας), 2 Φεβρουαρίου, πιστεύεται ότι ξεκίνησε το έτος 472 μ.Χ. όταν οι κρέπες προσφέρθηκαν στους Γάλλους Καθολικούς προσκυνητές που επισκέπτονταν τη Ρώμη για να πάρουν κεριά από τον Πάπα Gelasio I.

Είναι πλέον σαν εθνική γιορτή στη Γαλλία! Παλαιότερα, αυτή η ημέρα ήταν γνωστή ως Ημέρα της Ευλογίας της Παναγίας ή La Chandeleur στη Γαλλία και Candlemas στο Βέλγιο (η επιστροφή του φωτός) και γιόρταζε την επερχόμενη επιστροφή της άνοιξης και το τέλος του σκοτεινού χειμώνα.
Τώρα, είναι περισσότερο γνωστή ως η μέρα που όλοι τρώνε κρέπες!

Η άνοιξη θα έρθει έτσι και αλλιώς…It’s nature. Οι κρέπες πρέπει να φτιαχτούν!

Κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας, σύμφωνα με τους θρύλους, αν κάνετε μια ευχή κρατώντας ένα νόμισμα στο χέρι σας ενώ μαγειρεύετε κρέπα, η εύχη θα βγει και θα έχετε μια εύπορη χρονιά με καλή σοδειά σιταριού. Κρέπα τζίνι; Τώρα πόσο χρειάζεται στον μέσο υπάλληλο να έχει καλή σοδειά σιταριού πλέον, δεν ξέρω αλλά ό,τι έχει κανείς καλό είναι. Έτσι λένε.

Τώρα, όσον αφορά το αν η Bretagne, η βορειοδυτική περιοχή της Γαλλίας, που ισχυρίζεται ότι προέρχεται η κρέπα, έχει αξιοπιστία, προσωπικά πιστεύω ότι ισχύει γιατί οι αλμυρές κρέπες εξακολουθούν να παρασκευάζονται παραδοσιακά με αλεύρι φαγόπυρου. 

Αν και πραγματικά, αν πρέπει να φάω φαγόπυρο, ας μη φάω κρέπες ποτέ! 

Παραδοσιακά, οι κρέπες φαγόπυρου σερβίρονται με αλμυρές γεμίσεις ενώ οι πιο ευαίσθητες κρέπες σιταριού σερβίρονται με φρούτα και άλλες γλυκές γεμίσεις. Κατά το Μεσαίωνα, όποτε το γάλα ήταν ελλιπές, οι ατρόμητοι και μαλλον μπεκρήδες λάτρεις της κρέπας χρησιμοποιούσαν ένα μείγμα κρασιού και νερού ως υποκατάστατο! Χικ!

Μου θυμίζει το “Αφού δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι” της Μαρία Αντουανέτα που μάλλον δεν το είπε καν, but that´s another story… 

 

Another Fun Fact: Οι Crêpes πήραν νέα ζωή στις ΗΠΑ από το 2001 περίπου, όταν η Emy Wada, μια Γιαπωνέζα σεφ ζαχαροπλαστικής που είχε σπουδάσει στη Γαλλία, παρουσίασε ένα κέικ mille crêpe στο αρτοποιείο της στη Νέα Υόρκη, Lady M Boutique. Η κρέπα Mille μεταφράζεται κυριολεκτικά σε χίλιες κρέπες, αν και το κέικ ξεπερνάει περίπου τις 20 κρέπες με κρέμα ζαχαροπλαστικής σαν τούρτα!

Σε περίπτωση που θέλετε να μιμηθείτε τους très chic Γάλλους, φροντίστε να διπλώσετε τις κρέπες σας αντί να τις τυλίγετε σαν απλοϊκές φτωχάλες του κάτω μαχαλά. Διπλώνοντας τις κρέπες σας, κρατάτε τα toppings μέσα σε αυτές να μην γίνεστε χάλια καθώς τις τρώτε. Αυτό είναι σημαντικό αφού υπάρχουν τόσοι πλανόδιοι πωλητές κρέπας στη Γαλλία και στον κόσμο γενικότερα, όσοι πωλητές χοτ ντογκ στην Αμερική, και ειδικά στην Ελλάδα τις λατρεύουμε και στο χέρι!

Εκτός πια αν τις κάνετε γεμιστές στο φούρνο σαν κανελόνια, που οκ παίρνω πίσω τους χαρακτηρισμούς.

Ήθελα να μην έχει γαλακτοκομικά η συνταγή και οι ίνες στην κρέμα καρύδας βοηθούν στο να μην μπουν πολλά άλευρα.

Έχει μόνο 10 γρ ψύλλιουμ και 10 γρ ξανθό λιναρόσπορο τριμμένο, για 6 κρέπες. Δεν έχει γεύση καρύδας.

Κρατάνε ψυγείο άνετα και 10 μερες, αν βάλετε λαδόκολλα ανάμεσά τους.

Διαβάστε σωστά τη συνταγή. Αν έχετε καλό τηγάνι και έχει σωστό λίπος σε αυτό και δεν είναι σούπερ καυτό, στο ψήσιμο γυρνάνε και στον αέρα! Oui!

Στην αρχή μοιάζουν πολύ εύθραυστες, σχεδόν σαν ομελέτα, αλλά μετά είναι όπως στο βίντεο. Λέω σε ψηλή θερμοκρασία στο βίντεο, εννοούσα μέτρια, έψησα στο 6 στο μάτι της κουζίνας που πάει μέχρι το 10.

Bon appétit!